تفاوتِ آب معدنی با آب آشامیدنی
آب معدنی و هر نوع آب بسته بندی شده، مشمول مقررات استاندارد اجباری است.
براساس استاندارد ملی ایران شماره ۲۴۴۱، برای تولید “آب معدنی طبیعی“، محدودیت روش های تصفیه وجود داشته و استفاده از روش های تصفیه شیمیایی نظیرِ ازن زنی و روش های تصفیه فیزیکی پیشرفته نظیر اشعه UV مجاز نیست ، همچنین آب باید از منابعِ طبیعی مانندِ چشمه و نقاط حفاری شده از سفره های آب زیر زمینی به دست آید.
براساس این استاندارد، هیچگونه فرآیندِ پالایشی نباید در تولید آب معدنی بکار رود بجز پالایش های فیزیکی مجاز نظیرِ هوادهی و استفاده از فیلتر و پالایش هایی که در میزان ترکیبات آب معدنی تغییر اساسی ایجاد نکند ، برای از بین بردن عامل های میکروبی نیز نباید از اشعه فرابنفش ، ازن زنی و سایر گندزداهای شیمیایی استفاده شود ودر نزدیکترین محل ممکن به سرچشمه آب، تحت شرایط بهداشتی خاص، بسته بندی می شود.
آب معدنی طبیعی باید زلال، بدون ذرات معلق و رسوب،عاری از بو و مزه نامطلوب، در ظروف تمیز و غیر قابل نفوذ بسته بندی گردد و حمل و نقل آب معدنی طبیعی در واحدهای حجیم برای بسته بندی یا هر فرآیند دیگری ، قبل از بسته بندی ممنوع است ونوشتن عبارت ” دور از تابش مستقیم نور خورشید و در جای خنک (دور از یخ زدگی) نگهداری شود “روی بطری الزامی است.
براساس استاندارد ملی ایران شماره۶۶۹۴،”آب آشامیدنی“، آبی است که در ظروف، بسته بندی می شود و بطور طبیعی دارای املاح است و یا به آن اضافه می شود، می تواند بطور طبیعی دارای گازکربنیک باشد یا به آن اضافه شود،ولی افزودن هرگونه مواد دیگر مانند شیرین کننده و طعم دهنده به آن مجاز نیست و آب آشامیدنی بسته بندی شده، باید بدون هرگونه مواد خارجی، طعم و بوی نامطلوب باشد .
به منظور حصول اطمینان از صحت علامت استاندارد مندرج در نشانه‌گذاری فرآورده‌های دارای نشان استاندارد، می‌توانید کد ۱۰ رقمی درج شده ذیل علامت استاندارد را به سامانه پیامکی ۱۰۰۰۱۵۱۷ ارسال نمایید.
به استناد استانداردهای ملی ایران به شماره ۲۶۰۶ (آیین کار تولید آب معدنی طبیعی بسته بندی شده) و ۶۳۰۵ ( آیین کار تولید آب آشامیدنی بسته بندی شده)، خط لوله تولید هر یک از فرآورده های فوق باید کاملاً مجزا و با فاصله کافی از هم باشند.
مطالب مرتبط: #بازرسی_کالا #تازه_های_استاندارد #فرهنگ_استاندارد