فناوری نانو چگونه در کاهش سرعت تغییرات آب و هوایی موثر بوده است؟
فناوری نانو چگونه در کاهش سرعت تغییرات آب و هوایی موثر بوده است؟
تقویت توربینها، ارتقای سوخت و بهبود راندمان احتراق در موتورها، کاهش آلایندگی در نیروگاهها و ناوگان حمل و نقل ریلی با کمک فناوری نانو از جمله دستاوردهای این فناوری طی یک دهه گذشته برای کاهش تغییرات آب و هوایی است.
سرمایهگذاریهای گسترده ای روی مزارع بادی، خورشیدی و جزر و مدی انجام شده است. در کنار این، کارهای زیادی در دو دهه گذشته توسط صنعت تولید موتور انجام شدهاست. در ۱۸ سال گذشته تولیدکنندگان موتور موفق شدهاند استانداردهای موتور دیزل و بنزینی را از گواهینامه موتور یورو ۱ به موتورهای یورو ۶ ارتقا دهند. در این بازه زمانی، بهرهوری سوخت حدود ۱۵ درصد افزایش یافته که این کار از طریق بهبود طراحی صورت گرفته است.
اما در این بین فناوری نانو در ایم حوزه چگونه میتواند کمک کند؟
بهعنوان مثال،تولید توربینهای بادی با کارایی بیشتر با کمک فناوری نانو امکانپذیر هستند زیرا نانولولههای کربنی در پرههای آنها استفاده شده است که باعث کاهش وزن و افزایش مقاومت کششی میشود و به آنها اجازه میدهد بزرگتر شوند.
از منظر پرداختن به موضوعات خاص پیش روی توسعه دهندگان موتور که در کاهش میزانCO2 برای استانداردهای گواهینامه موتور یورو ۷ کوتاهی میکنند، پیشرفت چشمگیری وجود داشته است.
روشهای پیشرفته فناوری نانو اکنون قادر به تولید ذرات آلی پایدار نهتنها در محدوده اندازه نانومتر بلکه در محدوده پیکومتر نیز هستند. در این روشها از صدا، میدانهای مغناطیسی، فشار و گرما برای تولید نانومواد استفاده میشود.
نخستین گواهی نامه تایید صلاحیت در زمینه بازرسی فنی محصولات فناوری نانو در کشور صادر شد
کمیته تصمیم گیری تایید صلاحیت نهادهای بازرسی برای بررسی و تایید صلاحیت بازرسی فنی محصولات فناوری نانو با حضور مسئولان مرکز ملی تایید صلاحیت ایران و…(ادامه مطلب)
با مهندسی نانوکرههای آلی و معرفی آنها بهعنوان سوخت، این ترکیبات بهعنوان یک سطح کاتالیزوری اضافی در فرآیند احتراق عمل میکنند که باعث ایجاد اکسیژن اضافی میشود و با کاهش احتراق ناقص، کارایی تبدیل سوخت به انرژی را افزایش میدهد. همین یک نکته ساده میتواند تاثیر به سزایی در کاهش آلودگی هوا داشته باشد.
نانوفناوری و استانداردسازی
پیشنهاد تدوین ۴ استاندارد بینالمللی جدید در حوزه فناوری نانو از سوی ایران به ایزو
بهبود بهرهوری سوخت،منجر به کاهش ۲۵ درصدی CO۲ و کاهش بیش از ۶۵ درصد برای سایر گازهای خطرناک مانند NOx، مونوکسید کربن شده است. مهمتر از همه، کاهش ذرات کربن است که اثرات مهمی در آلودگی هوا دارند و با بهرهوری بهتر سوخت، انتشار آنها کاهش مییابد. نتایج مشابهی در نیروگاههای نفتی در آمریکای جنوبی، معادن و ناوگان ریلی در آمریکا و ناوگان کامیون در ایتالیا، آفریقای جنوبی و انگلیس مشاهده شدهاست.
دانش بنیان ؛ بهینه سازی مصرف سوخت ؛ سازمان ملی استاندارد ایران