سیستم گرمایش "زمین گرمایی"
انرژی زمینگرمایی(Geothermal energy)به انرژی حرارتی که در پوسته جامد زمین وجود دارد، گفته میشود.
فناوری مورد استفاده در طرحهای تولید برق از انرژی زمینگرمایی شامل:
- نیروگاههای بخار خشک
- نیروگاههای تبدیل بخار سیال
- نیروگاه چرخه دوگانه
است.
انرژی زمین گرمایی بر خلاف سایر انرژیهای تجدید پذیر محدود به فصل، زمان وشرایط خاصی نبوده و بدون وقفه قابل بهرهبرداری میباشد.
همچنین قیمت تمام شده برق در نیروگاههای زمین گرمایی با برق تولیدی از سایر نیروگاههای متعارف فسیلی قابل رقابت بوده و حتی از انواع دیگر انرژیهای نو به مراتب ارزانتر است.
در ایران نیز از سال ۱۳۵۴ مطالعات گستردهای برای شناسایی پتانسیلهای منبع انرژی زمین گرمایی توسط وزارت نیرو با همکاری مهندسین مشاور ایتالیایی،در نواحی شمال و شمال غرب ایران در محدودهای به وسعت ۲۶۰ هزار کیلومتر مربع انجام گردیده که نتیجه این تحقیقات مشخص نمود، مناطق سبلان، مشگینشهر، دماوند، خوی، ماکو و سهند با مساحتی بالغ بر ۳۱ هزار کیلومتر مربع جهت انجام مطالعات تکمیلی و بهرهبرداری از انرژی زمین گرمایی مناسب هستند ودر همین راستا برنامه اکتشاف، مشتمل بر بررسیهای زمینشناسی، ژئوفیزیک و ژئوشیمیایی برنامهریزی شد.