واژه نامه نظام استانداردسازی و کیفیت (بخش سوم)
استاندارد(standard)
تعریف اول:
استاندارد بر حسب مورد عبارت است از تعیین تمام یا برخی از خصوصیات و مشخصات هر فراورده از قبیل نوع-جنس-منشا-مواداولیه-اجزای تشکیل دهنده ترکیب ساخت-نحوه استفاده-طرز نصب-کیفیت-کمّیت-شکل-رنگ-وضع ظاهری-وزن-ابعاد-عیار-ایمنی-چگونگی بسته بندی و علامتگذاری–روش آزمایش و همچنین، یکنواخت کردنِ اوراق اداری-اسناد بازرگانی و مالی و امثالِ آن.
تعریف دوم:
مدرکِ حاصل از اجماع و مصوبِ یک نهادِ شناخته شده که با هدفِ دستیابی به حدِ بهینه ی نظم در زمینه ای معین،قواعد،رهنمودها یا ویژگی هایی را برای فعالیت ها یا نتایجِ آنها برای کاربردهای معمول و مکرر ارائه می دهد.
یادآوری: استاندارد باید بر نتایجِ تثبیت شده علم و فناوری و تجربه،استوار بوده و هدف آن،ارتقای منافع بهینه جامعه باشد.
استانداردسازی(standardisation)
فعالیتی است که برای ایجاد شرایط جهت استفاده معمول و مکرر،با در نظر گرفتنِ مشکلات بالفعل و بالقوه با هدف دستیابی به درجه بهینه ای از نظم در موضوع مورد نظر انجام می گیرد.
یادآوری۱:بطور ویژه این فعالیت شامل فرایندهای تدوین،نشر و اجرای استانداردها می باشد.
یاداوری۲:منافع مهمِ استانداردسازی عبارتند از بهبودِ مطلوبیت محصولات،فرایندها و خدمات، برای مقاصد مورد نظر و جلوگیری از موانع تجاری و تسهیل در همکاری های تکنولوژیکی
ارزیابی انطباق(Conformity assessment)
اثبات اینکه الزامات مشخص شده در رابطه با یک محصول،فرآیند،سیستم،شخص یا نهاد،برآورده شده است.
اجرای استاندارد
کلیه اقداماتی که به منظور تحقق استانداردهای مورد نظر در تولید ،عرضه، صادرات یا واردات کالا یا ارائه خدمت،انجام می پذیرد.