تاریخچه پله برقی و راهروهای متحرک
پله برقی
پله برقی از آن دسته اختراعاتی است که حق امتیاز اختراع، ساخت و تولید آن را نمی توان به یک شخص یا شرکت مشخص نسبت داد و افراد بسیار زیادی در اختراع و بهره‌برداری از آن سهیم بودند و داستان طولانی برای گفتن دارد؛ اولین نمونه پله برقی با استفاده از چوب ساخته شد و در سال ۱۸۵۹ آقای “آمز” حق امتیاز پله‌های چرخان به صورت مثلث را به ثبت رساند، که مسافران با استفاده از آن از یک سمت بالا و از طرف دیگر پایین می‌آمدند.از طرف دیگر “جس رنو” در سال ۱۸۹۲ رمپ شیبدار متحرک را اختراع کرد که در سال ۱۹۰۰ به بهره‌برداری رسید و نمونه‌ای از این رمپ شیبدار را در نیویورک نصب و راه‌اندازی کردند، این رمپ تا ۵۵ سال بعد یعنی سال ۱۹۵۵ در همان مکان مورد استفاده قرار می‌گرفت.(مطلب مرتبط)
پلکان برقی
در سال ۱۸۹۲ آقای “ویلر”،آسانسوری شیبدار با نرده اختراع کرد، که بعد‌ها توسط “سیبرگر” و کمپانی “اوتیس “توسعه داده شد و تبدیل به نوع جدیدی از پله برقی شد، این نوع از پله برقی دارای پله‌های مسطح بودند و تا حدی شبیه به پله برقی های امروزی بودند؛ اولین بار این پله برقی در سال ۱۹۰۰ و در نمایشگاه پاریس به نمایش گذاشته‌شد. شما در تصاویر،نمای پانورامای پیاده راه متحرک نمایشگاه پاریس (سال۱۹۰۰ میلادی) را مشاهده می نمایید.در واقع واژه پله برقی ESCALATOR اولین بار توسط شرکت اوتیس به کار گرفته‌شد و تا قبل از سال ۱۹۳۰ که پله برقی تبدیل به یک واژه عمومی شود، واژه پله برقی ESCALATOR علامت تجاری شرکت اوتیس به‌حساب می‌آمد!
escalator
تاریخچه پله برقی در ایران
متاسفانه تاریخ دقیقی از ورود اولین پله برقی به ایران در اختیار نمی باشد.اما اولین گزارشات ثبت شده، گواه بهره برداری از پله برقی در فروشگاه های فردوسی تهران (شهر و روستای سابق) در سال ۱۳۳۸ می باشد. فروشگاه فردوسی از اولین فروشگاههای مدرن ایران است. پله برقی نصب شده در این فروشگاه، ساخت یک شرکت آلمانی بود. می گویند در این فروشگاه و در ابتدای بهره برداری، زنان چادری و کودکان حق استفاده از پله های برقی را نداشتند و ماموری در ابتدای پله های برقی، مانع این کار می شد.
جالب است بدانیم در فروشگاه فردوسی (شهر و روستا) برای اولین بار در کشور، برای آرامش والدین، اتاق کودک طراحی شد و غرفه ای نیز برای پست و تلگراف و تماس مشتریان ایجاد شد.پله برقی های فروشگاه بزرگ ایران و فروشگاه قدس که در اوایل سال ۱۳۵۰ راه اندازی گردیدند نیز محصول کمپانی اوتیس بودند. در سالهای قبل از ۱۳۵۷، شرکت های اوتیس و شیندلر بیشترین سهم بازار ایران را دراختیار داشتند.پس از جنگ تحمیلی و آغاز بازسازی خرابی های جنگ، صنعت پله برقی به مانند آسانسور رونقی دوباره یافت.
استفاده فراگیر از پله برقی ها، با افتتاح فروشگاههای زنجیره ای شهروند، خط یک متروی تهران و فرودگاه بین الملی امام خمینی آغاز گردید. استفاده از پله برقی بروی پل های عابر نیز به سال ۱۳۸۲ بر می گردد. همچنین استفاده از پیاده روهای متحرک نیز با آغاز به کار فروشگاههای زنجیره ای هایپراستار در تهران آغاز شد. سپس ترمینال مسافربری فرودگاه بین المللی امام خمینی و ایستگاه راه آهن تهران نسبت به نصب و بهره برداری از پیاده روهای متحرک اقدام نمودند.
بازرسی فنی
فهامه،شرکت بازرسی فنی تائید صلاحیت شده از سوی مرکز ملی تاییدصلاحیت ایران(NACI)، براساس الزامات استاندارد ایران-ایزو آی ای سی ۱۷۰۲۰ در زمینه بازرسی پلکان برقی و پیاده رومتحرک (قبل از بهره برداری و بازرسی فنی ادواری) براساس استاندارد ملی ایران ۱-۱۳۸۳۶.