ایربگ عابر (Pedestrian Airbag)
خودرو استاندارد،ایمنی و استانداردسازی
بخشی از تصادفاتی که در خیابان ها و معابر شهری اتفاق می افتد بین خودروها و عابرین پیاده و یا بعضا دوچرخه سواران است! در اکثر این تصادفات،متاسفانه آسیب های جدی به عابرین پیاده وارد می شود و ممکن است طی این حوادث، جان خود را از دست بدهند. بخش هایی از خودرو مانند کاپوت خودرو، ستون ها و شیشه جلو به علت سختی و سفتی خود باعث می شوند نیروی وارده از طرف خودرو به عابر پیاده بدون هیچ افتی به عابر منتقل شود و منجر به آسیب های جسمی شود. میزان این نوع تصادفات در شهر ها بیش تر است و هر چه جمعیت عابر پیاده شهری بیش تر باشد طبیعتا احتمال این تصادفات بیش تر و بیش تر می شود و نیاز به عاملی بازدارنده است تا از آمار تلفات این قبیل تصادفات کم گردد.
با توجه به آمار تصادفات خودرو با عابرین پیاده و مرگ و میرهای ناشی از آن در شهر، برخی از خودروسازان که علاوه بر جان سرنشینان خودرو، جان عابران پیاده نیز برای‌شان مهم بوده، تصمیم گرفتند سیستم ایمنی ای به وجود آورند که از جسم و جان عابرین پیاده در این تصادفات، محافظت نماید و احتمال بروز آسیب های جدی و مرگ آن ها را کاهش دهد.
قطعات خودرو و استانداردسازی
این سیستم بین سرعت های ۲۰ تا ۵۰ کیلومتر بر ثانیه و و در دمای منفی ۲۰ تا مثبت ۷۰ درجه سلسیوس فعال می شود،. براساس بررسی ها ،در ۷۵ درصد تصادفاتی که با عابر پیاده صورت می گیرد میانگین سرعت خودرو ۴۰ کیلومتر بر ساعت بوده است.جالب است بدانید بخش کنترلی ایربگ عابر به حدی پیشرفته است که فرم پاها و یا فرم سر عابر را تشخیص می دهد و سپس اقدام به فعال سازی ایربگ عابر می کند.(مطلب مرتبط)
نکته قابل توجه در مورد این سیستم اینکه، نباید در بخش های جلوی خودرو تغییراتی توسط صاحب خودرو صورت گیرد و هرگونه اعمال تغییرات غیراستاندارد (اضافه یا کم کردن تجهیزات و…) زیرا با تغییرات ظاهری، اطلاعات ارسال شده توسط سنسورها به بخش کنترلی با خطا همراه می شود و ممکن است سیستم ایربگ عابر به خوبی کار نخواهد کرد.
بازرسی استاندارد خودرو
علت استفاده نکردن از این ایربگ ها در پشت خودرو نیز،طبعا به این دلیل است که هنگام رانندگی با خودرو در حالت دنده عقب، سرعت خودرو به حدی نمی رسد که در صورت تصادف با عابر، او آسیب جدی ببیند و از طرفی ، زمان هایی که خودرو در حالت دنده عقب حرکت می کند بسیار کم تر از حالتی است که به سمت جلو حرکت می کند! اما به طور کلی، ایربگ عابر توانست تحولی بزرگ در سیستم های ایمنی خودرو به وجود آورده و مسئله امنیت جانی عابران پیاده را نیز مطرح ساخت.
عملکرد ایربگ عابر چگونه است؟
مکانیزم رهاسازی انفجاری(Pyrotechnical Release Mechanism) این سیستم، با خارج کردن پین ها، کاپوت را رها می کند تا ایربگ عابر پس از فعال شدن، آن را ۱۰ سانتی متر جابه‌جا کند. با جابه‌جا شدن کاپوت، فاصله بین آن و بخش های صلب زیر کاپوت، مانند موتور، افزایش می یابد و کاپوت مانند یک ضربه گیر عمل می کند و ضربه وارده به عابر را جذب می کند.
بازرسی خودرو،موتورسیکلت و صنایع نیرومحرکه
در صورتی که این عملکرد انجام نگردد، کاپوت جابه‌جا نشده و عابر بر روی آن پرت می شود، کاپوت به سمت پایین فشرده می شود و از فرم خود خارج می شود. فشرده شدن کاپوت باعث می شود کاپوت به بخش بالایی موتور برخورد کند، به همین دلیل در اثر برخورد عابر با کاپوت خودرو پس از تغییر شکل کاپوت، بخش بالایی موتور به علت سفتی و صلبیت بالا نه تنها مانع از ضربه گیری کاپوت می شود بلکه به عابر نیرویی رو به بالا وارد می کند و برای عابر می تواند بسیار خطرناک باشد.
پس از عملکرد مکانیزم فعال سازی ایربگ، گاز تولیدشده، درون ایربگ را پر می کند. با پر شدن گاز درون ایربگ عابر، هم کاپوت ۱۰ سانتی متر جابه‌جا می شود و هم بخش هایی از جلوی خودرو مانند ستون ها، برف پاک کن ها و لبه پایینی شیشه جلو (حدوداً یک سوم پایین شیشه) که ممکن است عابر با آن ها برخورد کند و آسیب ببیند، توسط ایربگ عابر پوشش داده می شود.جالب است بدانید که بخش کنترلی ایربگ عابر به حدی پیشرفته است که فرم پاها و یا فرم سر عابر را تشخیص می دهد و سپس اقدام به فعال سازی ایربگ عابر می کند.
برای مشاهده تاریخچه ایربگ عابر،اینجا کلیک کنید.