استاندارد پارکینگ خودرو

یکی از مراجع و ضوابط قانونی که برای ساخت پارکینگ مکانیزه باید دستورالعمل‌ها و بایدها و نبایدهای آن‌را در نظر بگیریم، مباحث مربوط به پارکینگ مکانیزه منتشر شده از سازمان ملی استاندارد ایران در سال ۱۳۹۴ با شماره ۲۰۵۳۳ و با عنوان پارکینگ‌های مکانیزه (خودرو) – الزامات و توصیه‌ها می‌باشد. هدف از تدوین این استاندارد تعیین حداقل ضوابط و مقررات برای طرح،اجرا و بهره برداری از سامانه های پارکینگ مکانیزه(خودرو) به منظور حصول اطمینان از نتیجهِ بخش بودن عملکرد آن می باشد.(مطلب مرتبط)

این استاندارد برای ارائه یک دیدگاه کلی از ویژگی های کلیدی،الزامات و توصیه های مورد نیاز کارفرمایان،طراحان،سازندگان و بهره برداران پارکینگ های مکانیزه در مواردی از قبیل ابعاد و اندازه ها،ویژگی ها مورد نیاز ایمنی،حفاظت و پیشگیری از حریق،ورودی و خروجی ها،میزان مجاز انتشار صوت و ارتعاش و ملاحضات ترافیکی مرتبط با احداث پارکینگ های مکانیزه کاربرد دارد.

بازرسی و استاندارد پارکینگ مکانیزه خودرو

فهامه،شرکت بازرسی همکار سازمان ملی استاندارد ایران و تاییدصلاحیت شده از طرف مرکزملی تاییدصلاحیت ایران(NACI) در زمینه بازرسی بالابرها (آسانسور،پله برقی و …) براساس استاندارد ایران ایزو/ آی ای سی ۱۷۰۲۰٫

بالابر و آسانسور

تاریخچه پارکینگ مکانیزه خودرو

مشکل کمبود جای پارک همیشه از مسائل اصلی در هر جامعه‌ای به شمار می‌آید. با افزایش جمعیت و همچنین میزان استفاده از وسایل نقلیه در سطح شهرها، مشکل کمبود جای پارک نیز جدی‌تر می‌شود. بنا بر مدارک موجود،تاریخچه پارکینگ مکانیزه در جهان از سال ۱۹۰۵ میلادی آغاز شده و مبدا اصلی و اولیه‌ی این پارکینگ‌ها به کشور آمریکا باز‌می‌گردد. بعد از احداث اولین پارکینگ مکانیزه در کشور آمریکا و استفاده‌ی مفیدی که از آن شد، سرانجام احداث پارکینگ‌های مکانیزه در کشورهای اروپایی در سال ۱۹۲۰ میلادی انجام شد.طراحی اولیه‌ی این پارکینگ‌ها به شکلی بود که برای پارک خودرو از یک آسانسور حمل کننده‌ی خودرو استفاده می‌شد و با جابه‌جا و بالا و پایین کردن خودروها و قرار دادن آن‌ها در جای مناسب، فرایند پارک خودرو انجام می‌شد.

به دلیل سرعت پایین سیستمِ نخستین این پارکینگ‌ها در پارک خودروها و کّند بودن در تحویل‌ گرفتن و همچنین تحویل‌دهی خودروها، استفاده از آن‌ها با مشکلات زیادی همراه بود. با این حال، وجود این مشکلات مانعی در استفاده از این پارکینگ‌ها در کشورهای مختلف جهان به وجود نیاورده و حداقل تعداد ۵۰ پارکینگ مکانیزه تا سال ۱۹۶۰ در سراسر نقاط جهان، احداث شد.

در دهه ۹۰ میلادی،با پیشرفت‌های گسترده‌ای که در تکنولوژی و صنعت رخ داد، شگردهای جدیدی برای احداث و راه‌اندازی انواع پارکینگ‌های مکانیزه با سیستم‌های جدیدتر و پیشرفته‌تر به وجود آمد و برای ساخت مدل‌های جدید این پارکینگ‌ها از سیستم‌های هوشمند و کامپیوتری استفاده شد که همین موضوع باعث شد تا عملکرد این پارکینگ‌ها بهتر شده و سرعت و کیفیت آن‌ها نیز تقویت شود.نخستین کشورهایی که از این سیستم‌های هوشمند برای احداث پارکینگ‌های مکانیزه استفاده کردند کشورهای آلمان، آمریکا و ژاپن هستند. امروزه کشورهایی همچون اسپانیا، کره جنوبی، ایتالیا و همچنین چین سبک‌هایی جدید از این پارکینگ‌های مکانیزه را با دارا بودن سیستم‌هایی پیشرفته بکار می‌گیرند.

• برای تماشای فیلمی جالب و دیدنی از اولین پارکینگ های مکانیزه خودرو! اینجا کلیک کنید.

خودرو و بالابر های مکانیزه

سابقه پارکینگ مکانیزه در کشور ایران نیز در نوع خود قابل توجه است:

متاسفانه درسال ۱۳۷۰ اولین پارکینگ بدون پشتوانه اطلاعات فنی در این زمینه سیستم برجی است که ناموفق بود.درسال ۸۷ اولین سیستم روتاری یاچرخ و فلکی(چرخشی) نصب شد.در سال ۸۹ بزرگترین پارکینگ مکانیزه کشور با ظرفیت ۱۸۰جای پارک با سیستم روتاری تأمین شدو بعد از آن نیز تا کنون با توجه به تجربه موفق و رضایت از سیستم روتاری،بنابر اطلاعات موجود، بیش از ۲۰۰۰ پارکینگ در شهر های مختلف کشور راه اندازی شده است که با توجه به تجربیات گذشته سیستم های دیگر (پازلی،برجی،گرند و…) هم در سطح کشور اجرا شده است.

تاریخچه پارکینگ مکانیزه، نظیر پارکینگ روتاری، نکات مثبت و مزایای استفاده از این پارکینگ‌ها را برای ما مشخص می‌کند که از فواید جانبی این پارکینگ‌ها، اشتغال‌زایی برای تعداد زیادی از افراد است.از دیگر مزایای این پارکینگ‌ها این است که صاحبان خودروها دخالتی در پارک خودرو ندارند و پس از تحویل دادن خودروی خود به گیت‌های ورودی و خروجی این پارکینگ‌ها، کلیه عملیات مربوط به پارک کردن و یا از پارک درآوردن خودروها توسط سیستم‌ پارکینگ مکانیزه انجام می‌شود.خودروها در این پارکینگ‌ها با امنیت بالایی پارک می‌شوند و آسیبی به آن‌ها وارد نمی‌شود! چرا که بر خلاف پارکینگ‌های رمپی، در این پارکینگ‌ها امکان تردد افراد در بین طبقات پارکینگ وجود نخواهد داشت.(مطلب مرتبط)

بازرسی ؛ بازرسی فنی ؛ پارکینگ ؛ کنترل کیفیت ؛ بازرسی مهندسی

بهداشت کار

اول ایمنی،بعد کار ! (اهمیت استفاده از کلاه ایمنی)

جالب است بدانیم که بر روی کلاه ایمنی، انواع آزمون های عملکردی و ایمنی انجام میگردد تا از کیفیت آن، اطمینان حاصل گردد.

برخی از تست های عملکردی-ایمنی شامل:

• جذب ضربه
• عایق بودن در برابر الکتریسیته
• مقاومت در برابر نفوذ
• مقاومت در برابر اشتعال
• مقاومت در برابر گدازه های فلزی

به یاد داشته باشیم که: دانستنِ نکات ایمنی کافی نیست! به آن ها عمل کنید.

کلاه ایمنی

استاندارد جهانی رنگ های کلاه ایمنی کار

رنگ کلاه ایمنی کار،از یک استاندارد جهانی در دنیای مهندسی پیروی می کند! چرا که درجه و وظیفه هر شخص در محیط کارگاه متفاوت است و هر شخص طبق وظیفه ی خود در محیط کارگاه مشغول به فعالیت یوده و مسئولیت دارد.

یکی از مهم ترین کارکردهای رنگ کلاه های ایمنی کار در محیط های کارگاهی،ساختمانی،صنعتی و …”شناسایی مسئولین کارگاه” است به عنوان مثال فرض کنید که در محیط کارگاه حادثه ای در بخش برق یا آتش سوزی ایجاد گردد، در میان عوامل اجرایی، اولین چیزی که باعث می شود مسئولِ مربوطه شناسایی شود، همین رنگ بندی کلاه ایمنی است که سرعت شناسایی شخص موردنظر و واکنش های مقتضی را افزایش می دهد.(مطلب مرتبط)

کلاه کار

تفاوت رنگ های کلاه ایمنی کار براساس استاندارد بین المللی:

• رنگ سفید: این رنگ برای کارکنان سطح بالا مثل مهندسین، مدیران، سرپرستان و … استفاده می‌شود.
• رنگ زرد: این رنگ پرکاربردترین رنگ موجود در کارگاه‌های عمرانی و دیگر پروژه ‌ها است، این رنگ نماینده نیروی کار اصلی و بزرگ کارگاه یعنی کارگران است.
• رنگ قرمز: این رنگ برای نیروی آتش نشانی و اطفاحریق در نظر گرفته می‌شود.
• رنگ سبز: این رنگ نماینده کارکنان خدمات فنی و مسئولین ایمنی پروژه‌ها است.
• رنگ آبی: این رنگ نماینده کارکنان بخش تعمیرات، تکنسین ‌های برق، گروه نجاری و دیگر اپراتورهای فنی است.
• رنگ قهوه‌ای: این رنگ برای کارکنان و کارگرانی که در محیط‌های با حرارت بالا کار می‌کنند و جوشکاران در نظر گرفته می‌شود.
• رنگ خاکستری: این رنگ برای میهمانان، بازدیدکنندگان و پیمانکاران در نظر گرفته‌شده است.

کلاه ایمنی یکی از انوع رایج تجهیزات حفاظت فردی (PPE) است. از این جهت، اطلاع از استاندارد ها و الزامات ساخت کلاه ایمنی برای همه کاربران، مهم و الزامی است.

یک کلاه ایمنی استاندارد،باید بتواند در مواجهه با ضربه ، نفوذ گرد و غبار ،آتش و حرارت ، جذب آب و الکتریسیته،از فرد، محافظت کند! طبق قوانین ایمنی بین المللی، تمامی کلاه های ایمنی استاندارد، باید بتوانند از پس این چالش ها بر بیایند، با این حال، ممکن است در برخی شرایط کاری خاص، بعضی از این ویژگی ها در ساخت کلاه ایمنی رعایت نشود! که بایستی در دفترچه ی راهنمای کلاه ایمنی، ذکر گردد!

از ویژگی های کلاه ایمنی کارِ استاندارد:

• دارای دستور العمل های ساده و روشنی که درآن، روشِ تنظیم صحیح و تعویضِ نوار دور سر و نوار معلق توضیح داده شده باشد.
• به طور کلی کلاه های ایمنی استاندارد، باید دارای یک پوسته خارجی محکم و یک لایه آستر جاذب ضربه باشند وداخل کلاه باید یک تسمه یا نوار دور سر تعبیه شود، تا پوسته خارجی کلاه را در فاصله ۱۸/ ۳ _ ۵۴/ ۲ سانتی متر از سر معلق نگه دارد. این طرح کلاه ایمنی باعث جذب شوک ضربه در حین برخورد و تهویه زیر کلاه ایمنی در حین پوشیدن کلاه می شودو نکته مهم اینکه هر کلاه ایمنی در صورت استفاده در شرایط نرمال می بایست بطور منظم هر ۳ سال یکبار تعویض گردد.

استاندارد 

اما مطلب آخر اینکه:شما می توانید فهرست کلاه های ایمنی استاندارد و تاییدشده ،همچنین فهرست سایر وسایل حفاظت فردی مورد تایید مرکز تحقیقات و تعلیمات حفاظت فنی و بهداشت کار ،بهمراه مدل،نوع کاربرد، برند های معتبر و سایر اطلاعات تکمیلی را اینجا مشاهده نموده و با اطمینانِ خاطر، نسبت به خرید کالا اقدام نمایید.

استانداردسازی ؛ بازرسی ؛ ایمنی ؛ بازرسی مهندسی